ටෙඩියෙක්
මගේ සතුටෙදි දරා ඉන්නට
වැටෙන කදුලක් සගව ගන්නට
තනි කමේදිත් තුරුල් වන්නට
නුබ සිටී මට සැම දිනේදිම
පාලු රෑකදි හොරෙන්
හාදු පොදි තවරන්න
මදුරු ගුමු ගුමුව මැද
සනීපෙට සැතපෙන්න
උහිස්සක් අවැසි කල
උරහිසම මට දෙන්න
ගිලිහෙනා කදුලු වැල්
එකින් එක පිසදන්න
නිමාවක් නැති කතා
හැමදේම ඉවසන්න
හිත බැදුනු හිත රිදුනු
තැන් මගෙන් දැන ගන්න
මැදියමේදිත් හොදින්
පොරෝනා සකසන්න
පාලු මූසල රැයක
තනි නොකර ලග ඉන්න
නිදි නොමැති රෑවලත්
තුරුලේම සනසන්න
හැමදාම නුබ සිටන
බව දනී පෙර මෙන්ම
ඉදහිටක මගෙ බැනුම්
සමාවී ඉවසගෙන
කෝපි පැහැ ඇස්වලින්
සිනා සී ලග ඉන්න
බිය වෙලා ඇහැරිච්ච
රෑකදිත් තනි මකන
"මං මෙතන නිදියන්න"
මුමුණනා ටෙඩියෙක්ට
තරම් පෙම් කළ හැකිද
කිසිදාක කිසිවෙක්ට?
😊👌
ReplyDelete