නුබ

නුබ

තරහ වී හඩන විට උහිස්සේ සතපන්න

මගේ පෙම් කතාවක පෙර අපර ගලපන්න

නිදි නැතිව ගෙවපු රෑ එකින් එක ගැන ගන්න

නුබට මෙන් කිසිවෙකුට හැකිවේද ලග ඉන්න

මහ නපුරු හීනයක අතර මැද ඇහැරන්න

තනිකමක් දැනෙන විට ලගට ගෙන සනසන්න

වැඩියෙන්ම මා ඇඩවු පොතේ තතු දැන ගන්න

හැමදාම මා ලගට වී තුරුලෙ නිදි යන්න

මගෙ මුරණ්ඩුම වැඩත් නිහඩවම ඉවසන්න

පුලුන් පිරවූ හදක් ඔබට ඇත මට දෙන්න

දකුණු පස කෙලවරක ඇදේ ගුලිවී නිදන

නුබට මෙන් කිසිවෙකුට හැකිද මා කියවන්න

අසනීප වූ විටක සෙමෙන් මා සිප ගන්න

කදුලු වැල් ගිලිහෙනා විටදි එය සගවන්න

සිනාසී මගෙ මුවේ සිනා වැල් අලවන්න

හැකිවේද නුබටවත් හැර නොයා ලග ඉන්න

ඔහු ලගක නැති දාත් කදුලු පිසදා ගන්න

පුලුන් පිරවූ අතින් මට ටිකක් ඉඩ දෙන්න

තනිකමින් හිත වෙලී ඉකි බිදින රෑ යාමෙ

මුලු ලොවෙන් සගවාන ඔය තුරුලෙ සනසන්න

කනාමැදිරින් සොයා රෑ යාමෙ තනි මකන

නිදි වරා කියන දේ හොදින් අහ ගෙන ඉන්න

හැමදාම හිත පුරා නුබ තියා නුබ රකින

දුඹුරු පැහැ ටෙඩියෙක්ට නුබේ හදවත දෙන්න

ට්‍රයිඩැක්ස්

ට්‍රයිඩැක්ස් 

හරියට නමක් ගමක් උප්පැන්නයක් නැති මල් ගස් හරි අපූරුවට ගෙවත්ත ලස්සන කරනවා. සමහර විට ඒක මල් ගහක් කියලා අපිම දන්නෙ නැතිව ඒකත් වල් පැලෑටියක් කියන ගොඩට දාලා තියනවා ඇති. හරියට මිමෝසා වගේ. අනිත් ගස්වලට වගේ කිසිම සාත්තුවක් නැතිව ඔහේ හැදෙන ගස් සමහර විට ඉබේ වදවෙලා යාවි. එහෙමත් නැත්තම් අපිම වද කරලා දාවි. කොහොම වුනත් වෙන්නෙ අපිට, අපේ ගෙවත්තට ඒක නැති වෙන එක විතරයි.එක දවසක් නින්දෙන් ඇහැරලා එළියට බැහැලා නිකමට වුවමනාවෙන් වට පිට බැලුවහම කොච්චර ලස්සන ලොකු මල් වත්තක් ගෙදර හදාන තිබ්බත් මොකක්දෝ අඩුවක් දැනෙයි. එතකොට අපි පරක්කු වැඩි වෙයි. ඒ මල් ගහ, එහෙම නැත්තම් වල් ගහ සදහටම අපෙන් සමු අරන් තියෙන්න පුලුවන්. හරියට බාලොලියා වගේ නැත්තම් ට්‍රයිඩැක්ස් වගේ.

පොඩ්ඩක් ඉන්න ට්‍රයිඩැක්ස්! ඒ තරම් ලස්සන නමක් තියන මලක් කොහොමද වද වෙලා ගියෙ. ඒ තරම් ලස්සන නමක්. ට්‍රයිඩැක්ස් නම වගේම මලත් ලස්සනයි මට නම්. 

ඉස්සර ට්‍රයිඩැක්ස් පිපුනම මට හිතෙන්නෙ ලස්සන සුරංගනා ලෝකෙක ඇවිදිනවා වගේ හැගීමක්. ඔව් මං ආසයි ඒක උඩ ඇවිදින්න. මල් පෑගෙන්නෙ නැති වෙන්න. ඒත් කිසිම මලක් මට පෑගුනේ නැහැ කියන්න බෑ. ඒත් මං ආසයි පුංචි පුංචි මල් පිපිලා තියන සුරංගනා ලෝකයක් මැද්දෙන් යනවා වගේ දැනෙන ඒ හැගීමට. මට හිතෙනවා එතකොට ඇලිස්ගේ විස්මලන්තෙ කතාවෙ ඉන්න ඇලිස් මම කියලා. අර ලොකු වෙන බිස්කට් එක කාලා මම ලොකු වෙලා. පුංචි පුංචි ගස් මට පහළින්. සිහින කල්පනා නම් මවන්න කාට කොහොම බැරිද.

මට මතක නැහැ ඇත්තටම මම වයස කීය වෙනකන් ඒ මල් උඩ ඇවිද්දද කියලා..සමහර විට ඒ පහ වසර වගේ වෙන්න ඇති. 

අපේ ගෙදරදි විතරක් නෙමේ ඕන තැනක මම ට්‍රයිඩැක්ස් දැක්කොත් ඒක උඩ ඇවිද්දා. ඒ මල් යාය උඩ. ඔව් ඒක මල් යායක් වගේ පිපෙනවා. හරිම ලස්සනට. 

ඒ ළමයට පිස්සුද ඒ ළමයාගෙ ගෙදර විතරක් නම් කමක් නෑ පිට ගෙවල්වලත් ගිහින් මල් යායවල් පාගලා. ඒ ළමයාගෙ දෙමව්පියො ඒක එපා කියලා නැද්ද කියන ප්‍රශ්නෙත් එන්න පුලුවන්. 

නෑ එපා කියලා නෑ. කොහෙදිවත්. මොකද ඒක පුංචිම පුංචි වල් පැලයක්. මලක් හැදෙන. වල් පැල පෑගුවට අඩුම තරමෙ ගලවලා විසික් කරත් කවුරුත් මොකුත්ම කියන්නෙ නෑ. අඩුම තරමෙ ඒ කාලෙ මම ඒ මලට කියන නමවත් දැන ගෙන හිටියෙ නෑ. ඒ නැතත් ඒ මලට නමක් තියනවාද කියන එක වත්. ඇයි නමක් නැති මලක් තියෙන්න බැයිද?

කාලෙත් එක්ක හැමදේම වෙනස් වුනා. ඉස්සර මිදුලෙ තණකොල වැවෙන්න නොදී තණකොල අයින් කරා. වැලි පේන්න. ඒත් දැන් තණකොල පිටරටින් අරං ඇවිත් වවනවා. මේ අතර ගෙවුණු කාලෙ කොතනකදි හරි ට්‍රයිඩැක්ස් මල් මගෙ ඇස් මායිමෙන් යන්නම යන්න ගිහින්. පුංචි කාලෙ එච්චර ආදරේ කරපු මල මම අන්තිමට දැක්කෙ කොහෙදිද කියන්නවත් මට මතක නෑ. හරියට මං එක දවසක් උදේ නැකිටිද්දි ඒ හැමදේම එක පාරට නැතිවෙලා ගිහින් වගේ. 

මට මේ වෙලාවෙ ඕන ඔයාට තුරුල් වෙන්න. ඔව් එදා වගේ. ට්‍රයිඩැක්ස් ලෝකෙට අමතක වුණේ ඒකෙ නම මිනිස්සු දන්නෙ නැති හන්දද එහෙම නැත්තම් ඒක වල් පැලයක් කියලා මිනිස්සු නම් කරපු හන්දද කියලා අහන්න.

ඒත් මට ඕන දවසක මගේ ගෙදරක තණකොළ වෙනුවට ට්‍රයිඩැක්ස් හිටවන්න. ඒකෙ මල් පිපුණහම ඔයාගෙ අතින් අල්ලන් ඒක උඩ ඇවිදින්න. ඇස් වහගෙන ඒ හැගීම, එහෙම නැත්තම් ඒ විදීම මොකක් හරි එක ඔයත් එක්ක විදින්න. 

සමහර විට පිනි වැටිලා තියෙයි. එතකොට ඒ කකුලට දැනෙන සීතල සීතල ඔයාගෙ තොල් උඩට මාරු කරන්න. ඔව් ඒ මල් යාය මැද්දෙ හිටගෙන වත්ත පුරා එල්ලපු වින්ඩ් චර්ම්ස් වල සද්දෙ අස්සෙන් හරිම සීතල හාදුවක් ඔයා එක්ක බෙදා ගන්න. ඊට පස්සෙ කනට කරලා මං ඔයාට ආදරෙයි කියන්න. ඔයා මට ආදරෙනෙ බබී. ඔයා මගෙ මලනෙ කියනකන් ඔයාගෙ ඇස්  දෙකේ පැටලිලා ඉන්න. අන්න එතකොට හිතන්න දෙයක් නෑ මං ඉන්නෙ සුරංගනා ලෝකෙ.

ටෙඩියෙක්ට

ටෙඩියෙක්

මගේ සතුටෙදි දරා ඉන්නට

වැටෙන කදුලක් සගව ගන්නට

තනි කමේදිත් තුරුල් වන්නට

නුබ සිටී මට සැම දිනේදිම

පාලු රෑකදි හොරෙන් 

හාදු පොදි තවරන්න

මදුරු ගුමු ගුමුව මැද 

සනීපෙට සැතපෙන්න

උහිස්සක් අවැසි කල 

උරහිසම මට දෙන්න

ගිලිහෙනා කදුලු වැල් 

එකින් එක පිසදන්න

නිමාවක් නැති කතා 

හැමදේම ඉවසන්න

හිත බැදුනු හිත රිදුනු 

තැන් මගෙන් දැන ගන්න

මැදියමේදිත් හොදින් 

පොරෝනා සකසන්න

පාලු මූසල රැයක 

තනි නොකර ලග ඉන්න

නිදි නොමැති රෑවලත් 

තුරුලේම සනසන්න

හැමදාම නුබ සිටන 

බව දනී පෙර මෙන්ම

ඉදහිටක මගෙ බැනුම් 

සමාවී ඉවසගෙන

කෝපි පැහැ ඇස්වලින් 

සිනා සී ලග ඉන්න

බිය වෙලා ඇහැරිච්ච 

රෑකදිත් තනි මකන

"මං මෙතන නිදියන්න"

මුමුණනා ටෙඩියෙක්ට

තරම් පෙම් කළ හැකිද

කිසිදාක කිසිවෙක්ට?

වැස්ස

වැස්ස

ඇහෙනවාද .... අද උදේ ඉදන්ම මට අහන්න ඕන වුන සද්දෙ. නෑ ඒක සද්දයක් නෙමේ. නිශ්ෂබ්ධකමක්. ඔව් වැහි බිංදු එකින් එක වහලෙට, එහෙම නැත්තම් පීල්ල දිගේ බිමට, අඩුම කොලින් කොලේකට වැටෙන සද්දෙ නැවතිලා පායලා කියලා දැනෙන සද්දෙට. නෑ සද්දෙට නෙමේ නිශ්ෂබ්ධකමට. නිෂ්ශබ්ධකමත් හරි අමුතු සද්දයක් නේද බබා.

මං ඉස්සරම ඉස්සර වැස්සට ආදරේ කළා. හුගාක්ම ඉස්සර. පහු පහු වෙද්දි වැස්ස එන්න කළින් අන්දකාරෙන් පරිසරයම වෙලා ගන්නවා තරම් ඉක්මනට ඒ වැහි අදුර මගෙ ජීවිතේටත් එඹිලා බලන්න ගත්තා. ඔයා දන්නවානෙ. ඉස්සර මට ඕන වුනේ වහිද්දි කොහෙ හරි මුල්ලක ලෝකෙන්ම හැංගිලා පාඩුවෙ දුක් වෙන්න. එක්කො ඇදට වෙලා කල්පනා කරන්න. පුරුද්දට  වැස්ස දිහා බලන් දුක් වුන කාලයක් තිබ්බා. ඉස්සර වගේ වැස්ස බලන පුරුද්ද තිබ්බත් ඒ වැටෙන වැහි පොදවලට වඩා වේගෙන් කදුලු මගේ හදවතේ ගැලුවා. සමහර වෙලාවට එක දෙකක් ඇස්වලින් බේරිලා කම්මුල සිපගත්තා. ඒ කාලෙ ගෙවිලා ගිහින් වසන්තය අරං ඔයා ආවම ඒ හැගීම වෙනස් කළා. හරි අපූරුවට 

ඔව් මං ආයෙම ඉස්සර වගේ වැස්සට ආදරේ කරන්න ගත්තා.  ඔව් වැස්ස දිහා ආදරෙන් බලන්න ගත්තා. වැහි බිංදු වැටිලා හේදිලා ගිය බිම්, මතුවෙච්ච වල ගොඩැලි, ගං වතුර වෙනුවට දූවිලි හේදිලා ගිය ගස් කොලම කොල පාටින් හිනා වෙන හැටි, අලුත් පනක් අරං වගේ ප්‍රබෝධමත් පරිසරය පේන්න ගත්තා. ඉස්සර මට ඕන වුනේ පාලු බංකුවක තෙමි තෙමි ඉදගෙන පාර දිහා බලන් ඉන්න තනියම. ඒත් දැන් මට ඕන වුනේ වැස්සට පැනලා නටන්න, ඔයා එක්ක වැස්සෙ තෙමෙන්නෙ, වැහි වතුර බේරෙද්දි ඔයාව ඉබින්න, තෙමි තෙමි බයික් එකේ යන්න. 

ඒත් ඒ ප්‍රහර්ශයම අරගෙන ආව වැස්ස ආයෙ ආයෙම මාව අවුල් කරනවා. මට විදින්න තිබ්බ තැන් අහුරලා දානවා. මාව අඩවනවා. මට මහ පාලු හැගීමක් අරං එනවා. අපේ හමුවීම්වලට හැම තිස්සෙම බාධා කරනවා. 

එක දවසක් නම් සමාව දීලා අමතක කරන්න තිබ්බා බබා. ඒත් එයා අවුල් කරන්නෙ අපේ දවස් . හොදට හිතලා ඒක කරන්නෙ. 

මං හිතන්නෙ වැස්ස ඔයාට ආදරේ කරනවා බබා. වැස්ස ආසයි ඔයාව විදින්න, ඔයාට එයාව විදින්න දෙන්න. අන්න ඒකයි හැම තිස්සෙම ආදණීය වැස්සකින් ඔයාව තෙමන්නෙ. අපේ හමුවීමවලට වැට බදින්නෙ