Sunday, March 27, 2016

දැන් ඉතින් නික්මෙන්න

දැන් ඉතින් නික්මෙන්න



ශ්වේත පැහැ වළාකුලු 
නිල් අඹර හැර යන්න
විහගුනේ දැන් ඉතින්
මගෙ ගෙපැල හැර යන්න

හරිත පැහැ විලෝපත් 
දැන් ඉතින් වැලපෙන්න
චන්ඩ වූ හිරු කිරණ
මයෙ කදුළු වියලන්න

රොබරෝසි මල් පොකුරු
දැන් ඉති වෙන් වෙන්න
මගෙ පැතුම් ඒ එක්ක
වෙන් වෙලා විසිරෙන්න

මහ නපුරු ගිම්හානෙ 
දැන් ඉතින් ලන් වෙන්න
මල් පිපුනු වසන්තය
දැන් ඉතින් හැර යන්න

මින්දදගෙ හී සරය
හැකිද ගලවාලන්න
නුබේ සැනසුම සොයා
දැන් ඉතින් නික්මෙන්න

6 comments:

  1. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
    Replies
    1. සැනසුම බෝ දුර නොවෙයි
      නුඹෙ හද මතම වෙයි..
      සෙවණැලි කඳුළු පිසලන්
      ඉතින් මිතුරුය හිනැහෙන්න..

      ලස්සන කවිය ව.පෙ... ජයවේවා

      Delete
  2. පාලුවෙන් පිරිච්ච කවියක්.. ඒත් ලස්සනයි..

    ReplyDelete
  3. දැන් ඉතින් නික්මෙන්න....... හා ඔන්න අපි ගියා...

    ReplyDelete